به گزارش ایسنا، کبالت یک عنصر کمیاب ضروری است که اثراتی مشابه هیپوکسی و تمرینات هیپوکسیک دارد. ترکیبات غیر آلی کبالت قادر به فعال سازی فاکتور یک القایی با هیپوکسی هستند که منجر به افزایش برخی ژن ها از جمله اریتروپویتین، می شود.

مطالعات تجربی نشان داده استفاده از کبالت ممکن است تحمل هیپوکسیک بافت های مختلف را افزایش دهد و متابولیسم عضلانی و عملکرد ورزشی را بهبود بخشد، همچنین مکانیسم های دیگر نیز ممکن است شامل تعدیل هورمون های استروئیدی و متابولیسم آهن باشد.

در سال ۲۰۱۷ ترکیبات معدنی کبالت به عنوان عوامل دوپینگ به فهرست ممنوعه آژانس جهانی ضد دوپینگ (WADA) اضافه شد و با این حال، داده های موجود در مورد اثرات مفید کبالت بر عملکرد ورزشی در ورزشکاران محدود است.

از سویی، تنها مطالعات تجربی در حیوانات کاهش سطح کبالت بافتی ناشی از ورزش را نشان داد، در حالی که داده های انسانی متناقض است. علاوه بر این، مطالعات متعدد نشان داده مصرف بیش از حد کبالت ممکن است به دلیل فعالیت پرواکسیدانی، پیش التهابی و پروآپوپتوزی سمی باشد.

بر اساس این مطلب که از سوی عباس صارمی تهیه شده و از سوی فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار ایسنا قرار گرفته، آمده است: نظارت بر کمبود و اضافه بار کبالت برای جلوگیری از خطرات بالقوه سلامت در ورزشکاران ضروری است.

در مجموع، تعدیل وضعیت کبالت باید از طریق مکمل سازی و اجتناب از دزهای بیش از حد کبالت معدنی که برای دوپینگ استفاده می شود و با اثرات نامطلوب سلامت ناشی از سمیت فلزات همراه است، انجام شود.

انتهای پیام