دکتر علی اکبر عنابستانی، استاد پیشین دانشگاه فردوسی مشهد و استاد جغرافیای دانشگاه شهید بهشتی تهران با ارسال یادداشتی برای ایسنا به مناسبت درگذشت دکتر مطیعی لنگرودی در ۲۵ مهرماه سال جاری آورده است: 

«زنده یاد مطیعی لنگرودی، در تاریخ دوازده اسفند ماه سال هزار و سیصد و بیست و پنج در استان گیلان، شهر لنگرود به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در دبستان و دبیرستان داریوش لنگرود به پایان رسانید و برای ادامه تحصیل در مقاطع دانشگاهی، عازم تهران شد. در سال ۱۳۵۳ از دانشگاه ملی ایران (شهید بهشتی) موفق به دریافت مدرک کارشناسی در رشته جغرافیای انسانی شده و پس از گذشت سه سال اشتغال در ایران، همراه همسر و فرزندش عازم کشور فرانسه شد. در سال ۱۳۵۷ (۱۹۷۸) موفق به دریافت مدرک کارشناسی ارشد و در سال ۱۳۶۰ (۱۹۸۱) به اخذ درجه دکترا در رشته جغرافیا با گرایش زندگی روستایی و جوامع ناحیه‌ای از دانشگاه کان فرانسه نایل گردید.

پس از بازگشت به ایران، در سال ۱۳۶۳ در گروه آموزشی جغرافیای دانشگاه فردوسی مشهد با مرتبه استادیاری پایه دو شروع به کار کرد. در سال ۱۳۷۱ به مرتبه دانشیاری و در سال ۱۳۷۸ به مرتبه استادی پایه ۱۶ ارتقاء یافت. در سال ۱۳۸۲ به دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران منتقل و در سال ۱۳۹۸ به افتخار بازنشتگی نائل گردید. استاد عاشقانه به زادگاهش عشق می‌ورزید  و پس از بازنشستگی به شهرستان لنگرود برگشته و در آنجا سکونت اختیار کرد و از آخرین خدماتش کمک مالی به بازسازی مدرسه مطهری شهر لنگرود بود که در حیاتش موفق به دیدن افتتاحیه آن نشد. از این استاد بلند آوازه و فرزانه دو فرزند به یادگار مانده است.

ایشان پس از شروع به فعالیت در دانشگاه فردوسی مشهد از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۹ به مدت ۶سال عهده‌دار مدیریت گروه بزرگ جغرافیا در دانشکده ادبیات و علوم انسانی بودند که از خدمات شایسته ایشان در این مقطع پربار، علاوه بر ساماندهی فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی گروه جغرافیا پس از وقوع انقلاب فرهنگی در دانشگاه‌ها و جذب اعضای هیأت علمی، راه‌اندازی مقطع کارشناسی ارشد جغرافیا در این دانشگاه بود که بعدا به عنوان جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی تغییر نام یافت. همزمان با قبول مسئولیت مدیریت گروه در فاصله سال‌های ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۹ به مدت پنج سال عضو کمیته برنامه‌ریزی جغرافیا ( تحت زعامت زنده یاد مرحوم دکتر حسین شکوئی) در  وزارت علوم (فرهنگ و آموزش عالی سابق) بودند که ثمره آن تدوین سرفصل‌های به‌روز برای حوزه علوم جغرافیایی در مقاطع مختلف کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای تخصصی بود.

در فاصله سال‌های ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۰ استاد گرانقدر توأمان مسؤولیت معاونت پژوهشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی، سرپرست تحصیلات تکمیلی دانشکده ادبیات و علوم انسانی، عضویت در شورای دانشگاه فردوسی مشهد به عنوان عضو حقیقی را عهده‌دار بودند که از مهمترین خروجی این مقطع از حضور استاد در دانشگاه فردوسی مشهد و به ویژه گروه جغرافیا می‌توان به راه‌اندازی دوره دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی در مهرماه سال ۱۳۷۵ اشاره نمود که با مساعدت و همکاری اساتید برجسته گروه و همکاران ارجمند حاصل گردید. در آخرین سال‌های حضور استاد (به عنوان مدیر مسئول) در دانشگاه فردوسی مشهد با همکاری استاد فرزانه جناب آقای دکتر سعدالله ولایتی (به عنوان سردبیر) بر آن شدند تا ذیل مجله وزین دانشکده ادبیات و علوم انسانی مقدمات انتشار اولین مجله تخصصی در حوزه علوم جغرافیایی در دانشگاه فردوسی مشهد را فراهم نمایند که تحت عنوان مجله "جغرافیا و توسعه ناحیه‌ای" از سال ۱۳۸۳ منتشر و به عنوان یکی از نشریات پایه جغرافیا به مدت ۱۸ سال تاکنون منتشر شده است. استاد از سال ۱۳۹۱ به عنوان عضو هیأت تحریریه با نشریه انگلیسی زبان دانشگاه فردوسی مشهد تحت عنوان Journal of Research and Rural Planning با سردبیر دکتر علی اکبر عنابستانی همکاری داشت.

از مهمترین فعالیت‌های علمی استاد در زمان حضور در دانشگاه تهران می‌توان به پایه‌ریزی و تاسیس قطب علمی مطالعات و برنامه ریزی روستایی دانشگاه تهران (به عنوان مدیر قطب) در سال‌های  ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ تاسیس و راه‌اندازی انجمن جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی ایران در سال‌های ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ در کنار فعالیت های اجرایی در دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران (به عنوان معاونت محترم آموزشی و تحصیلات تکمیلی دانشکده به مدت ۷ سال و غیره) اشاره کرد.

استاد علم و اخلاق در مدت فعالیت ۳۵ ساله خود در حوزه علوم جغرافیایی کشور شاگردان زیادی را پرورش داده است که تعداد زیادی از آنان امروزه به عنوان اعضای هیأت علمی در دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی کشور مشغول به فعالیت هستند. در کنار امر خطیر شاگردپروری استاد فعالیت‌های علمی متعددی شامل انتشار بیش از ۱۵۰ عنوان مقاله علمی و پژوهشی، انجام سخنرانی‌های متعدد علمی، تألیف و ترجمه بیش از ۱۴ عنوان کتاب اشاره و عضویت در هیأت تحریریه نزدیک به ۲۰ نشریه علمی-پژوهشی کشور (مانند جغرافیا و توسعه ناحیه‌ای، پژوهش‌های روستایی، Journal of Research and Rural Planning، آمایش سرزمین و غیره) اشاره کرد. از مهمترین عناوین تألیفی استاد می‌توان به کتاب‌هایی مانند جغرافیای اقتصادی خراسان، جغرافیای اقتصادی ایران (جلد ۱ کشاورزی- جلد ۲ صنعت)، برنامه‌ریزی روستایی با تأکید بر ایران و دیدگاه‌ها و نظریه‌های توسعه روستایی اشاره نمود که عمدتا در دوره فعالیت در دانشگاه فردوسی مشهد منتشر شده است.

در پایان یادآور می‌شود درگذشت استاد که به باور اکثر همکاران و شاگردان ایشان، اسوه علم و اخلاق به شمار می‌آمدند، ضایعه‌ای بزرگ برای جامعه علمی و به‌ویژه حوزه علوم جغرافیایی کشور خواهد بود.»

انتهای پیام/