به گزارش سایت خبری تحلیلی لنگرخبر، شهید «محمد آقاجانی گل‌سفید» فرزند «فرج‌الله»، بیست و نهم اسفند ۱۳۴۴ در لنگرود دیده به جهان گشود و سرانجام در تاریخ شانزدهم بهمن ۱۳۶۱ در منطقه عملیاتی مریوان به فیض شهادت نائل آمد.

وصیت‌نامه شهید آقاجانی 

«بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین انه خیر ناصر و معین

زندگی ذلت‌بار را هیچ‌وقت قبول نخواهم کرد و مرگ سرخ شهادت را بر آن ترجیح می‌دهم، به عبارت دیگر شهادت ولادت است.

وقتی شهید می‌شوی تازه زندگی تو آغاز می‌شود، تازه باید به زندگی برسی، مانند این است که تو تازه زاده شدی پس فهمیدیم که شهادت یعنی ولادت. شهید یعنی زنده، گواه، یعنی شاهد. وقتی که کسی شهید می‌شود به لقاءالله رسیده و به پیش محبوبش می‌رود. شهید گناهی ندارد؛ چرا که، چون قطره‌های خونی که از شهید جاری می‌شود همان گناهی است که ریخته می‌شود. انسان حیف است در بستر بمیرد؛ ما عاجزانه از خدای باری‌تعالی می‌خواهیم که مرگمان را همراه با شهادت نصیبمان کند.

شهید مانند قلب جامعه است

در قرآن سخن از شهادت به میان آمده، پس باز بگویم زندگی ذلت‌بار را قبول نخواهم کرد و به جای آن مرگ سرخ شهادت را بر آن ترجیح می‌دهم.

شهید مانند قلب جامعه‌ای است که خونش به تمام ارگان‌های انقلابی تزریق و اهداء می‌کند پس همیشه به درگاه الله برویم از خدا طلب آمرزش و شهادت بکنیم.

چه مرگی بهتر از این مرگ، مرگی که ولادت است، مرگی که سعادت است و ملتی که شهادت را سعادت می‌داند پیروز است (امام خمینی)

خدایا ما را بر نفسمان پیروز کن

بار الها! هنگامی که ما را بر نفسمان پیروز کردی مرگمان را با شهادت نصیبمان کن. فرج امام زمان (عجل‌الله) را بر ما نزدیک بگردان. رزمندگان جبهه حق را یاری و آنان را پیروز کن. پیر جماران را تا انقلاب مهدی (عجل‌الله) نگهدار.

هر وقت دیدیم روحانیت را می‌خواهند از صحنه بیرون کنند، بدانید که آنان می‌ترسند.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته»

منبع: نوید شاهد