به گزارش سایت خبری تحلیلی لنگرخبر، ابراهیم افشاری فعال رسانه طی یادداشتی نوشت: در پی حملات محدود چند شب پیش رژیم صهیونیستی به چند هدف نظامی در ایران، سامانههای پدافندی ایران موفق شدند قریب بهاتفاق این حملات را دفع کنند. این رویداد در سطح اجتماعی تأثیر چشمگیری نداشت و ایرانیان صبح همان روز را به طور عادی آغاز کردند؛ واکنشی که نشان از همبستگی ملی و آرامش عمومی دارد.جدای از اینکه مقامات ایرانی بر بیاثربودن این حملات تأکید کردند، مردم نیز واکنشی از جنس اطمینان و بیاعتنایی از خود نشان دادند و حتی بسیاری از آنان هیچ تهاجمی را احساس نکردند.برخلاف تبلیغات رسانهای رژیم صهیونیستی که تلاش دارد این اقدام محدود را بزرگ جلوه دهد، مردم ایران باقدرت پشت پدافند ملی و دلاورمردیهای سربازان شجاع ارتش ایستادند و نشان دادند که بر سر امنیت و سرزمین خود با احدی مصالحه نمیکنند.
رسانههای اسرائیلی در تلاشاند این حملات را نشانهای از قدرت نظامی خود جلوه دهند، اما در واقع این حرکت را میتوان نوعی جنگ روانی و تلاش تبلیغاتی دانست؛ قدرتی که انصافاً رژیم صهیونیستی خیلی بیشتر از توان نظامی خود در آن تبحر دارد.تحلیلگران معتقدند رژیم صهیونیستی مدتهاست که در رویاروییهای مستقیم نظامی، نهتنها مقابل ایران بلکه در برابر بسیاری از کشورهای دیگر نیز موفقیت چندانی کسب نکرده و بهجای آن، به شیوههای تبلیغاتی متوسل شده است.
در مقابل این جنگ روانی، مردم ایران در شبکههای اجتماعی واکنشی کنایهآمیز به این موضوع نشان داده و این اقدامات را بیشتر بهعنوان تلاش رژیم صهیونیستی برای حفظ چهرهای از قدرت و نه یک تهدید واقعی تلقی کردند که این واکنشها نشانگر بیتأثیر بودن عملیات روانی این رژیم در تغییر افکار عمومی ایران است.کارشناسان بر این باورند که رژیم صهیونیستی با این قبیل اقدامات به دنبال نمایش قدرت است، اما ناتوانی در ایجاد ترس و اضطراب میان مردم ایران و عدم تغییر در روال عادی زندگیشان گواهی بر شکست این تلاشهاست.
اعتماد به توان دفاعی کشور، تجربه پیشین در مواجهه با جنگ روانی، اتحاد ملی و همبستگی اجتماعی در مسائل ملی، درک از اهداف تبلیغاتی دشمن، واکنشهای طنزآمیز در شبکههای اجتماعی و نقش رسانههای داخلی و اطلاعرسانی صحیح و دقیق از مهمترین عللی بود که منجر به تابآوری ذهنی مردم ایران در مقابله با تهاجم شناختی رژیم صهیونیستی شد. البته بر همه مسئولان باید تلاش مضاعف در افزایش تابآوری ذهنی مردم بهعنوان مهمترین محور مقابله با حوزه شناختی، فرض باشد تا در موارد مشابه حداقل هزینهها نیز بر کشور تحمیل نشده و قدرت پدافندی شناختی کشور نیز همانند قدرت پدافندی نظامی، آرامش خاطر را برای کشور به ارمغان آورد.